Persoonlijk heb ik een grafhekel aan het woord premium. In Duitse kringen ook wel gebruikt bij bepaalde automerken met zacht dashboard, extreem dure pakketten en een cursus asociaal rijden op de linkerbaan.
Het woord premium mijd ik liever, maar voor mijn geliefde Honda maak ik een uitzondering.
In het jaar 1986 richtte Honda het merk Acura op voor de Amerikanen die iets meer te besteden hebben. Gedurende kwarteeuw waren het voornamelijk gewone Honda’s met een ander logootje. Zelfs de namen mochten onveranderd op de Acura’s blijven. De Acura Legend was gewoon de Honda Legend en ook de Acura Integra mocht de naam Integra gebruiken van Honda.
Tegenwoordig is de Honda Legend de enige auto die Legend heet. Acura heeft het naambordje van de Legend in de blender gegooid en daar van die letters hebben ze de Acura RLX van gescrabbeld.
Nu Acura steeds meer een eigen gezicht en vooral andere namen heeft, heeft het nog een superkracht nodig om op te vallen in de wereld van luxere auto’s. Lexus doet dat met Hybrides, Mercedes slijt haar auto’s aan taxichauffeurs in pak en Audi laat graag de auto’s stelen voor plofkraken. Acura gebruikt de SH-AWD om boven het maaiveld uit te steken.
SH-AWD, afkorting voor Super Handling All Wheel Drive, is al jaren een vaste waarde voor Acura. Uitgezonderd de aan vervanging toe zijnde Acura ILX gaan de paardenkrachten van alle Acura’s via de geavanceerde SH-AWD de wegen veilig maken. In Jip en Janneke-taal houd het in dat alle Acura’s vierwielaangedreven zijn, dus altijd maximale grip hebben in alle omstandigheden. Als Acura-rijder kan je dus BMW-rijders uitlachen als ze zich ingraven in de sneeuw. Helaas kunnen wij als Europeanen niet genieten van de zalige Acura’s, tenzij je genoegen neemt met de Nsx die wij als Honda. Maar dan mag je ook meer dan twee euroton meenemen naar 1 van de 8 Europese Nsx-dealers…
