Een kleine vierentwintig minuten en zesentwintig kilometer breng ik elke ochtend door in mijn eigen auto. De wijzer wijst dan zelden de 3000 aan op de toerenteller. Gewoon rustig op de spitsstrook wakker worden en mij blijven verbazen waarom alle bestelbusjes stug op de linker rijstrook blijven hangen terwijl op de spitsstrook zoveel ruimte is. In de tussentijd droom ik altijd over bochtige wegen, aanzwellend geluid en veel, heel veel toeren maken. Nee, dat is ab-so-luit niet de weg tussen Purmerend en Amsterdam. Dat moet een Zuid-Europese bergweg zijn waar ik een dikke auto aan het uitlaten ben.
Dromend over de slingerende bergwegen, gaan mijn gedachten ook naar het wapen die ik daarbij nodig heb. De geschikte kandidaten zijn de Honda Civic Type-R FK2 en FK8, Honda S2000, Lexus LFA, Nissan GTR, Nissan 370Z Nismo en de Subaru WRX STI. Aangezien ik de Playstation niet heb aangesloten op mijn televisie, valt de Lexus LFA af. Ook de Nissan GTR valt af, die is veel te snel voor bochtige bergwegen. De Nissan 370Z Nismo valt na lang wikken en wegen toch maar af. De bagageruimte is te klein voor een kratje bier en een stokbrood. Kiezen tussen bier en stokbrood is gemeen als je op een zomerse avond wilt barbecuen. Om dezelfde reden valt ook de Honda S2000 af.
Blijven alleen de heftig bespoilerde en twee liter grote turbo auto’s over genaamd de Civic Type-R en Subaru WRX STI. De Impreza die geen Impreza meer heet, klinkt fantastisch door zijn boxermotor en presteert in alle omstandigheden enorm goed. Regelmatig moeten vrachtwagens uit de sneeuw getrokken worden door een Subaru. Aangezien er bij een barbecue ook vlees hoort, mag het vlees na het verlaten van de supermarkt of slager niet te lang in de auto verblijven. Dat er eventueel een vrachtwagen of auto is die in de bergen vast komt te zitten en gesleept wilt worden, is voor het barbecuevlees een te groot risico. Daarom zal ik zelf, hoe gaaf ik hem ook vind, niet voor een Subaru WRX STI kiezen.
