In de jaren 80 kozen veel vaders voor een Opel Kadett om de kinderen veilig van A naar B te brengen. Zonder gordels achterin en 5 tot 7 kinderen op het kleine achterbankje hoef je geen uitzondering te noemen. Tegenwoordig is dat not-done.
In Azië is al decennia lang een verschuiving aan de gang. Directieleden laten zich steeds minder vaak in auto’s als de Mercedes S-klasse of Audi A8 vervoeren. Waarom zou je zo laag willen instappen als je als een vorst kan in en uitstappen en als een keizer achterin kan zitten. Fauteuils luxer dan de stoelen in de First Class van een KLM vliegtuig laten de passagiers genieten in de Toyota tweeling Alphard en Vellfire. Officieel is het zelfs een drieling met de Lexus variant.
De Alphard/Vellfire koop je niet vanwege de snelheid of beleving als bestuurder. De Alphard/Vellfire koop je omdat je de passagiers, vaak geliefden, in luxe van A naar B wilt brengen.
Dat je bij Modellista, Toms en Gazoo Racing terecht kan voor veel dress-up onderdelen, maakt de Alphard/Vellfire wel serieus cooler. Ook al ben ik momenteel kinderloos, zou zo een Alphard of Vellfire aanschaffen. Als excuus om mijn ouders te vervoeren, want mijn ouders hebben al heel wat jaar niet meer in mijn auto gezeten.
De laatste keer was in 2017 toen mijn ouders met mij en mijn Honda Integra DC5 Type-R op bezoek gingen bij oude buren in Friesland. Met mijn moeder achterin met 200+ over de afsluitdijk rijden. Zes jaar later zou ik hetzelfde ritje weer willen doen met mijn ouders, maar dan lekker met 100 km/h op de cruisecontrol en mijn ouders op de luxe stoelen in het midden.
