Een dagje Londen klinkt als muziek in de oren voor vaak vrouwelijke shopaholics. Voor een man heeft een dagje Londen echter een andere betekenis. Neen, een dagje Londen is niet per definitie altijd voetbalclub Arsenal aanmoedigen of “Forever blowing bubbles” zingen met een pint of knuppel in je hand. Hooliganisme is ons als autoliefhebber onbekend terrein, alhoewel…..
De wekker maakt al vroeg geluid. Normaliter snooze ik een uur lang, maar vandaag niet. Kwart voor 7 wijst de klok aan als mijn grote vriend Finn voor de deur staat. Ik neem plaats naast Finn en begroet mijn chauffeuse Jeanine en reisgenoot Dennis. Op Schiphol aangekomen nemen wij afscheid van Jeanine en Finn en zoeken onze ontbijtleverancier op. Vervolgens is het wachten tot wij in onze Milka paarse vliegtuig mogen stappen om drie kwartier later in Londen rond te wandelen.
In Londen worden wij opgehaald door twee jongens van 18 en twintig en een half zoals hij het zelf zegt. De bespoilerde rode auto waarmee ze ons ophalen trekt enorm veel aandacht. Onschuldige voorbijgangers verdraaien hun nekspieren om vervolgens met vraagtekens hun zaterdag door te brengen. De twee jongens brengen hunzelf naar huis waarbij de benodigde V5 formulier en autosleutel ingeruild wordt voor stapels papieren die ze in Engeland ook wel eens ponden noemen.
Na een bakje Engelse oploskoffie en de typische kneuterige Engelse serre bewonderd te hebben, is het tijd om het stuur over te nemen van de Honda Civic FN2 Type-R. Al snel wordt 70 mijlen per uur ingeruild voor een oorvriendelijkere 62 mph. Even een tussenstop maken bij het Engelse equivalent van Bataviastad en de Halfords bezocht. Een anderewinkel hebben wij echter niet gezien door onze grote honger. Een hamburger met friet en Corona is perfect als lunch om 3 uur smiddags met gevoelstijd van 4 uur.
Op naar Harwich om rond 20:00 aan boord te gaan. We hebben een kleine 4 uur om Harwich te verkennen en opnieuw de magen te vullen. Met twijfel parkeert Dennis zijn Type-R in een willekeurige straat. Moet Harwich niet een florerende havenstad zijn met een interessante kade en gezellige tentjes langs het water? Het is een saaie boel maar tegelijkertijd voelt Harwich ook aan als een ghetto. Snel de pub in voor een drankje. Tussendoor de auto nog opgehaald om voor de deur te zetten. Wat wenst een man nog meer in Engeland. Fish and Chips eten met uitzicht op zijn auto!
Tegen 8 uur besluiten wij de pub gedag te zeggen en richting de boot te gaan. Tijdens het wachten komt er een Nederlandse man naar ons toe om de Type-R te bewonderen. Het gesprek wordt abrupt verstoord als wij zien dat de eerste auto’s in beweging komen. Langzaam en behoedzaam rijden wij de boot in om vervolgens de bar op te zoeken. ?
Na enkele uren is het bedtijd. Onze wekkers staan op de Engelse en Nederlandse tijden om verslapen te voorkomen. S’ochtends vroeg maakt een muziekje mij wakker. In een split second lach ik in mijzelf omdat ik heel even heb gedacht dat Dennis een hele slechte muzieksmaak heeft. Gelukkig was het niet Dennis zijn wekker maar van de boot. Helaas vindt een vrouw het zo nodig om in de vroege morgen heel veel te praten. Alsof het niet erg genoeg is, zegt ze haar tekst ook nog eens in twee talen! Maar het is niet erg. Want beneden staat er een Honda Civic Type-R op ons te wachten om uitgelaten te worden in Nederland!
