Na de verwennerij in de jaren 80 en 90 was het na de millenniumwissel bergafwaarts gegaan voor autofabrikanten. Een economische dip en strengere emissie-eisen waren de hoofdschuldigen. Vooral bij Toyota moest alles zo groen mogelijk zijn. De hybrides kwamen als paddenstoelen uit de grond en de sportievere modellen als de Celica, MR2/MRS, AE-serie en Supra werden heel diep begraven.

Pardon? De AE-serie? Kennen wij die? Jazeker. In de jaren 80 hadden wij ook in Europa de AE86 gekregen. En dat zelfs in twee varianten! Een 3-deurs liftback en een tweedeurs coupe van de Corolla familie. De AE86 was de laatste Corolla met achterwielaandrijving. Verder kon je de AE86 ook nog bestellen met klapkoplampen waarbij hij dan de naam Trueno kreeg en de AE86 met normale koplampen mocht de naam Levin dragen.

Over namen gesproken. In Japan werd de AE86 simpelweg Hachiroku genoemd. Hachi staat voor 8 en Roku betekent 6. 8 en 6. Hachiroku.

Hachiroku maakte naam in de bergen en later ook door de Japanse manga-serie Initial D. Driftend sloopte de Hachiroku op papier snellere auto’s op de Japanse bergpassen. Een legende was geboren. Alhoewel…De AE86 was al de vierde generatie Toyota die de naam Levin en/of Trueno mocht dragen. Na de AE86 mochten nog 3 generaties hun opwachting maken. In het jaar 2000 begroef Toyota de laatste generatie AE112. Het was niet alleen een treurige begrafenis waarbij de AE-series en de Levin/Trueno de wereld vaarwel zei. Maar het was ook einde van een sportief Toyota tijdperk.

Het heeft meer dan een decennium geduurd. Akio Toyoda – die naam goed onthouden – kleinzoon van Toyota-oprichter Kiichiro Toyoda kwam in 2009 aan de macht bij Toyota. Als eindbaas van Toyota, in formeler taal gewoon president, gooide hij weer sportiviteit door de fabriekshallen. De eerste sportieve trekjes werden bij Lexus waargenomen waar de F-reeks over het assortiment uitgesmeerd werd. Bij Toyota kwam er een vleugje sportiviteit terug in de vorm van de GT86.

Inderdaad. De Hachiroku was terug! Niet alleen qua naam. Maar ook qua aandrijving. De achterwielen mochten weer de coupe zijdelings gooien. De toekomst is weer zonnig. Dank u wel San Akio Toyoda!

In 2012 stond ik in Tokyo oog in oog met de GT86. Zijn brede heupen mocht ik van dichtbij aanschouwen. De auto maakte veel indruk op mij. Stiekem werd ik een beetje verliefd. Ruim 5,5 jaar later mocht ik eindelijk in de GT86 rijden. Wederom was Tokyo het centrale punt van de ontmoeting met Hachiroku.

S’ochtends vroeg stond de GT86 te wachten in Higashi-Shinjuku. Tijdens het achterlaten van mijn gegevens en handtekening hoorden wij een sportieve brom tot leven komen. Dat kan geen Prius zijn. Luttele seconden later, stond ik oog in oog met de rode Hachiroku. Een snelle ronde om de auto om de auto op eventuele schade te controleren. Er werd nog even uitgelegd hoe de Japanse navigatie werkte en daar gingen wij dan. Op stap met de GT86.

Pook in D en we rolden de drukke straat van Higashi-Shinjuku op. Inderdaad, het is een automaat. Prima om te blenden in de drukke straten van Tokyo. Al gauw zochten wij de beroemde rondwegen op van Tokyo. Maar niet voordat wij de tolpoorten voorzien hebben van voldoende yens. Het onvermijdelijk gebeurde. Wij waren getuigen van de file in Tokyo. Snel zochten wij Chiba op en verlieten wij metropool Tokyo.

200 pk op de achterwielen. Snel kan je het niet noemen. Maar wat is dit toch een leuke rijdersauto! Je zit goed op de goed gevormde stoelen en het zicht rondom is zoals het hoort bij een coupe belabberd. Kijkend in de buitenspiegels, zie je eerst twee sexy heupen en dan pas het verkeer. De auto is stuurt voortreffelijk. Voldoende feedback en stiekem even dwars gooien is mogelijk zonder Keiichi Tsuchiya te heten. Het comfort mag er zeker wezen. Gedurende 7 a 7,5 uur dat wij effectief aan het rijden waren, hebben wij geen enkele drempel of weg lopen te vervloeken.

De GT86 is de ideale auto voor de vrijgezel of stel zonder kinderplannen. Hij heeft voldoende ruimte voor de wekelijkse boodschappen en met een verbruik van ruim 1 op 13,5 is hij voor een sportieve jongen nog best zuinig ook. Mocht mijn huidige Type-R mij ooit een megaboete opleveren, dan wordt de GT86 mijn volgende auto. Zo goed is de GT86. Opa AE86 mag trots zijn op zijn jongste familietelg!